HAYAT ÖYLE KARMAŞIK BİR ŞEYDİR Kİ!

Hayat, birbirine benzemeyen algıların, duyguların, inançların ilişkisidir. Anlamamaların, dinlememelerin, düşünmemelerin ilişkisidir. Taleplerin, çıkarların, paylaşmamaların ilişkisidir. Bilmeyenlerin, bulmayanların, olmayanların ilişkisidir. Aynı yere bakamayanların, aynı yerde olamayanların, aynı şeyleri duyamayanların ilişkisidir. Hasetlerin, rekabetlerin, tüketmelerin ilişkisidir.

Hayat, başlangıç kredileri olmasa yaşamaya güç yetirilemeyecek bir olgudur. Tükenirken ve tüketirken, verilen kredileri harcayarak sürdürmeye güç yetirilebilir. Sevgiler, mum gibi erirken ancak az bir ışık verir ki, zar zor önünü görüp, yürümeye takat bulunur. Mum biter, bu ışık söner ve yolun sonuna gelinir. Saygı, sorumluluk, menfaat, korku, acıma, merhamet de buna benzer, hayatı yönetemeyince, tükenmeyi ve tüketmeyi geciktirenlerdendir.

Elbette bu krediler, başından itibaren sürekli artıyorsa, destek unsurları kavileşiyor demektir. Ancak bu, sadece karmaşık hayatı yönetebilmekle mümkün olabilir.

Hayata baktığın pencereler aynı değilse, özüne seslenen benzer değilse, hayatının esası olan manalar, kıymetler ve meseleler özdeş değilse, ahlakını inşa eden malzemeler farklıysa, sadece senin bilip, istediklerin varsa ve paylaştıkların, cılız ve ha bittim, ha biteceğim mesabesindeyse, mümkünü yok yönetemezsin.

Nefsiyle evli olanlarla bir ilişki yürütülmez. Ne evlilik, ne iş ortaklığı, ne dostluk, ne de dava ilişkisi. Zira bu kadar karmaşık bir ilişki yumağı ile yönetilme savaşı verilen hayatta, onlar nefislerine sapkınca bir aşkla bağlı oldukları için, isteseler de, benliklerinin istedikleri yönden başkasına bakamazlar, sözleri işitemez, halleri göremezler, onun talebinin dışında isteyemezler.
Kısaca nefisleriyle evli olanların başka bir ilişki yürütebilmek ihtimalleri yoktur.

Geriye, ortak manaların, ortak kıymetlerine; ortak kıymetlerin, ortak manalarına sahip olup, hayatlarını bunlarla anlamlandırıp, bunlarla değerlendiren; aynı Rabbe iman edip, mesuliyet duyan; aynı istikamette, samimiyetle, sabır ve istikrarla yürüyen; hayatın, bahası az ucuzluklarına prim vermeyen; Dünya'da, bütüncül tatminden azına razı olmayan; rüşdlerini ispat etmiş olanların, paylaşım ve işbirliği içerisindeki ilişkileri ile hayatın karmaşası içerisinde, asli mecrada birlikte akabilmek mümkün olacaktır.